Sinds 1 oktober moeten wedkantoren in het land spelers om identificatie vragen. Het doel is om te controleren of deze mensen niet op de Epis-lijst van verboden gokkers staan. Maar de agentschappen moeten ook een foto maken van de spelers, die op hun beurt bij elk bezoek een register moeten tekenen. Al is het meerdere keren per dag. Dit alles wordt tien jaar bewaard.

Gegevensbescherming

Deze maatregel, die het voorwerp uitmaakt van een wet die in juli van dit jaar is aangenomen en een koninklijk besluit voor de uitvoering ervan, is genomen in naam van de bescherming van de spelers. Maar, zoals de voorzitter van de Beroepsvereniging van Wedkantoren (BVWK) en hoofd van Ladbrokes België, Yannik Bellefroid, al maanden zegt, is deze wet in strijd met de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming). De BVWK gaat daarom deze dinsdagochtend in beroep tegen de staat.

Maar dat niet alleen. De beroepsvereniging wordt gevolgd door 202 commissionairs die beweren dat de nieuwe wet sinds de inwerkingtreding ervan een ramp is wat betreft de opkomst. "De eerste feedback uit het veld wijst op een omzetverlies van ongeveer 25% voor de onafhankelijke exploitanten van wedkantoren", zegt Bellefroid.

Het systeem betreft het hele land, maar het beroep zal worden ingesteld bij de rechtbank van eerste aanleg in Namen, zoals bevestigd door de advocaten Audrey Lackner en Audrey Despontin. "Het betreft zowel Wallonië als Brussel en Vlaanderen", zegt Audrey Lackner. "De schending van de AVG is noch door de minister, noch door de parlementariërs die voor deze wet hebben gestemd in aanmerking genomen." Wat verwijten de advocaten en hun cliënten de staat? "Het is de onevenredigheid tussen de gebruikte middelen en het te bereiken doel", legt mevrouw Lackner uit. "Het feit van het nemen van een foto, het bewaren van gegevens voor bijvoorbeeld 10 jaar, vergeleken met het gewenste doel, namelijk de bescherming van spelers. Het evenredigheidsbeginsel vereist dat de gevraagde middelen noodzakelijk zijn voor het doel. Dat is hier duidelijk niet het geval. Bovendien is het voldoende om door de deur van een bureau te lopen, zelfs als je niet gokt, of zelfs als je twee euro inzet, om voor tien jaar te worden geregistreerd."

Discriminatie

Bovendien, zoals wij reeds hebben opgemerkt, discrimineren de wedkantoren de boekhandels en de Nationale Loterij. Om in een boekhandel te spelen is het niet nodig om de Epis-lijst te gebruiken: "Als het doel van de wetgever is om verslaving te voorkomen, dan moet dat voor iedereen gebeuren," zegt Audrey Lackner.

Hieraan moet worden toegevoegd dat de verplichte registratie, de raadpleging van de Epis-lijst, het maken van foto's en het bewaren van gegevens reeds bestaan voor casino's en speelhallen.